Kinezyterapia jest jedną z metod wykorzystywanych z fizjoterapii. Wykorzystuje ona głównie ruch w procesie leczenia i poprawy jakości życia osoby poddanej tej formie fizjoterapii.
Czym właściwie jest kinezyterapia?
Najogólniej kinezyterapia to nic innego jak leczenie ruchem. Samo słowo kinezyterapia wywodzi się od greckiego słowa kinesis, które jest tłumaczone jako ruch.
Zajęcia z kinezyterapii powinny być prowadzone pod okiem fizjoterapeuty który posiada odpowiednie doświadczenie w usprawnianiu pacjentów z jednostkami chorobowymi, w których ruch to główne lekarstwo.
Kinezyterapię można podzielić na miejscową oraz ogólną.
Kinezyterapia miejscowa polega na tym, że leczeniu poddawany jest jeden narząd ciała, który zastał zmieniony chorobowo. Na kinezyterapię miejscową składają się;
- ćwiczenia bierne,
- ćwiczenia czynno-bierne,
- ćwiczenia izometryczne,
- ćwiczenia samowspomagane,
- ćwiczenia w odciążeniu,
- ćwiczenia czynne,
- ćwiczenia oddechowe.
Kinezyterapia ogólna różni się od kinezyterapii miejscowej tym, że procesowi leczenia poddawany jest cały organizm, a na tą formę rehabilitacji składają się:
- ćwiczenia ogólnousprawniające,
- ćwiczenia grupowe,
- ćwiczenia w wodzie.
Często obie formy usprawniania są wykorzystywane na przemian ze względu na fakt, że się uzupełniają.
Kinezyterapia jest kierowana głównie do pacjentów ortopedycznych np. po złamaniach kończyn, operacjach, do pacjentów chorych na choroby neurologiczne np. udar mózgu, stwardnienie rozsiane oraz pacjentów, którzy chcą poprawić swoją sprawność fizyczna.
